De donkere dagen komen er weer aan. Dat betekent minder uren zon, waardoor onze vitamine D, maar ook B12 al snel doet teruglopen, waardoor we ons sneller vermoeid voelen, slechter kunnen concentreren, soms ook wat somber voelen en sneller vatbaar voor verkoudheden. De veroorzaker van menig winterdip dus. Op zich niets ernstigs aan; de meeste mensen die hier last van hebben, slikken dit eenvoudig weg met vitaminetabletjes. Maar anderen blijven maar vage vermoeidheidsklachten houden en blijven maar kwakkelen. Uit eigen ervaring - en ook omdat ik me er steeds over verbaas hoeveel vriendinnen hier last van blijken te hebben - is het erg belangrijk te overwegen om te laten checken of je geen ernstig vitamine b12 tekort hebt en op tijd bloed te laten prikken. Dit is waarom:
B12 tekort kan levensgevaarlijk zijn
De belangrijkste reden waarom ik dit stuk schrijf, is omdat een b12 gebrek levensgevaarlijk kan zijn. Bij een te lang tekort ontstaat er schade aan het zenuwstelsel die onomkeerbaar is (zie onderstaande lijst met symptomen om een indruk te krijgen van de blijvende schade bij een te lang tekort). Daarbij zal je verderop lezen dat veel huisartsen de plank compleet mis slaan als het om b12 tekort gaat, wat tot ernstige gevolgen kan leiden. Informeer je zelf dus goed!
Wat is vitamine b12
Vitamine b12 zit alleen in dierlijke producten: vlees, vis, melk, eieren, boter, etc. B12 wordt ook wel cobalamine genoemd. Het lichaam heeft b12 nodig voor de aanmaak van rode bloedcellen en voor een goede werking van het zenuwstelsel.
Vegetariers en veganisten lopen dus een verhoogd risico op het hebben van een vitamine b12 tekort. Ook mensen met darmproblemen zoals spastisch/prikkelbare darm syndroom of bij bacteriële overgroei in de dunne darm nemen vaak geen b12 meer op uit hun voeding. Vitamine b12 wordt namelijk in de dunne darm opgenomen. Voor mensen bij wie de opname van vitamine b12 niet lukt door een darmafwijking, heeft het slikken van vitamine b12 pillen geen zin. Dit is erg belangrijk om te weten, aangezien 15 - 25% van alle vrouwen en 5 - 20% van alle mannen bijvoorbeeld prikkelbare darm syndroom hebben, waarvan slechts minder dan 1/3 zich hiervan bewust is!
Vaak ook een vitamine D tekort
Veel mensen met een b12 tekort hebben ook een vitamine D tekort (vitamine D3 om precies te zijn). Ook ik werd in eerste instantie naar huis gestuurd door de huisarts met een potje vitamine D tabletjes.
Vitamine b12 en D3 hebben elkaar nodig om opgenomen te kunnen worden in het lichaam. D3 maakt het lichaam in principe zelf aan, maar dat lukt niet goed meer bij de vitamine b12 tekort. Wees er dus verdacht op als je vitamine D tekort hebt, dat je probleem misschien vooral ligt in een b12 tekort.
B12 tekort en hoogbegaafdheid/hooggevoeligheid
Stress is een belangrijke veroorzaker van darm falen. Hoewel hier wetenschappelijk nog niet veel onderzoek naar is verricht, wijzen er toch steeds meer ervaringsdeskundigen richting een verband tussen hoogbegaafdheid en hooggevoeligheid en darmklachten als prikkelbare darm syndroom, met vaak vitamine b12 gebrek als gevolg. Ik vind het belangrijk om dit toch te vernoemen, omdat ik, sinds ik voor mezelf de hoogbegaafdheids/hooggevoeligheids zoektocht ben aangegaan, opvallend veel hoogbegaafden ben tegengekomen met klachten als prikkelbare darm syndroom en vitamine b12 tekort (naast vitamine D tekort en verschillende voedselallergeen en schildkleirfalen).
De verklaring hiervoor zou er in kunnen liggen van hoogbegaafden en hooggevoeligen meer prikkels waarnemen en deze ook intenser waarnemen, waardoor er al snel stress (overprikkeling) ontstaat die neerslaat op de darmfunctie. Maar anderzijds ook omdat het brein van een hoogbegaafde of hooggevoelige harder moet werken omdat het eenvoudigweg meer verbanden legt en dus meer vitamine b12 verbruikt om al deze neurologische functies te kunnen blijven gebruiken.
Op het HB forum worden hierover ervaringen uitgewisseld.
Symptomen van vitamine b12 tekort
Vitamine b12 is dus nodig voor de aanmaak van rode bloedlichamen en voor een goede werking van het zenuwstelsel. Bij een tekort ontstaat er een vorm van bloedarmoede en naarmate het tekort groter wordt, vallen langzaam maar zeker de functies van het zenuwstelsel uit. De symptomen zijn als volgt:
[bron:stichtingb12tekort.nl]
Uit ervaring
Hoewel een vitaminegebrek in eerste instantie niet ernstig klinkt, kunnen de gevolgen van een (zwaar) vitamine b12 gebrek erg verwoestend zijn. Zelf heb ik ook perioden gehad van ernstige vitamine b12 tekorten (ook als gevolg van prikkelbare darm syndroom, wat weer een gevolg is van hooggevoeligheid). Gelukkig heb ik deze nu al een lange tijd onder controle. Maar ik weet nog goed hoe ik me voelde toen ik me hier nog niet van bewust was:
‘’Het begon er mee dat ik de ochtenden steeds moeilijker uit bed kwam. Dat vond ik in eerste instantie niet zo gek, want ik werkte lange dagen en deed er ook nog eens een studie bovenop. Ik vond mezelf vooral lui als het weer eens niet lukte om netjes om 08:00 naast mijn bed te staan.
De realisatie kwam nog niet op het moment dat ik fouten begon te maken op mijn werk; ik werkte in de horeca en deed een keer alle rode wijn in de koelkast terwijl ik wist dat dat niet hoort! Ook bij het tellen van de kasafdracht maakte ik steeds meer fouten. Nu was rekenen nooit mijn sterkste kant geweest, dus wuifde ik ook dat weg. Tot het moment dat mijn leidinggevende mij vroeg of ik nog wel gemotiveerd was om te werken, omdat ik zo veel fouten maakte. Ook thuis ontdekte mijn vriend dat ik mijn haarborstel niet op mijn nachtkastje maar in de koelkast had teruggelegd. Ik weet nog dat ik hier heel erg onzeker van werd. Had ik geen zin meer om te werken? Had ik misschien geen burn-out?
Ook heb ik diabetes nog even serieus overwogen, omdat ik telkens zo’n ontzettende dorst had en ook telkens zin in zoete dingen had (terwijl ik nooit een zoetekauw ben geweest) en me echt ellendig voelde. Ondertussen werd ik steeds meer onzeker en somber. Ik had het gevoel dat ik de touwtjes niet langer in handen had, terwijl ik altijd zo strak de regie voerde. Alles leek tussen mijn vingers vandaan te glippen. Ik moest haast wel overspannen zijn, dacht ik...
Op het moment dat ik steeds meer onverklaarbare blauwe plekken op mijn benen begon te vinden, bedacht ik me voor het eerst dat ik wel eens een vitaminetekort zou kunnen hebben. Ik liet mijn bloed prikken en daar kwam een b12 bloedwaarde van 170 p.mol-liter. Dat zei me niet zo veel. Maar de huisarts vertelde dat dat ''wat aan de lage kant'' was. In eerste instantie stuurde ze me naar huis met een potje vitamine D tabletjes, omdat daar mijn waarden ''echt te laag'' van waren. Na twee weken van ziek zijn, keerde ik terug naar de huisarts. Na nog een keer bloedprikken kreeg ik een vitamine b12 injectie. En zodra de roze vloeistof mijn lichaam in werd gespoten, voelde ik spontaan mijn energie en levenslust weer in me terugvloeien! Ik maakte de injectiekuur af, maar was na een half jaar weer ziek. Ik kwam weer moeilijk uit mijn woorden, voelde me zwakjes, doods, botste telkens overal tegenaan, was somber en maakte steeds meer fouten op het werk. Daar kwam ik overigens weer te laat achter. Het gemene van b12-tekort is dat je niet scherp genoeg meer bent om te realiseren dat je er last van hebt. Je denkt altijd eerst dat je gewoon wat moe bent of in een dipje zit. De realisatie komt dus altijd te laat. Een stukgelopen bijbaan verder, ging ik, gehuld onder de doodse depressieve grijze deken die als een waas tussen mij en de wereld in hing, weer naar de huisarts voor hulp. Die weigerde te helpen, want mijn bloedwaarden waren normaal. Ze dacht dat ik gewoon wat gestressed was. Maar ik wist dat dit niet normaal was voor mij. Ik besloot zelf op onderzoek uit te gaan.
Vitamine b12 ampule voor het zetten van injecties
Veel huisartsen weten niet wat ze doen mbt b12
Zo ontdekte ik dat de bloedwaarde van 170 p.mol-liter niet ‘’wat aan de lage kant’’ is, maar dodelijk en gevaarlijk laag is. Ik leerde na veel leeswerk dat 200 en de 500 p.mol-liter tot de onderwaarde zone behoort, en dat ik daar al ver voorbij was! Hoe meer ik begon te lezen, hoe meer ik ontdekte hoe slecht veel huisartsen geïnformeerd zijn over dit onderwerp. Want het was logisch dat mijn bloedwaarden volgens de huisarts bij de tweede keer bloedprikken een normale waarde hadden: door een injectie krijg je namelijk zo’n enorme (onschadelijke) overdosis, dat het b12 gehalte in het bloed nog een lange tijd bovengemiddeld blijft (dit wordt overigens in de loop van de tijd afgedreven via de urine), terwijl de b12 niet perse al voldoende in het lichaamsweefsel is opgenomen. Je kunt dus nog steeds een tekort hebben, terwijl het bloedprikken aangeeft dat je ruimschoots voldoende b12 in je bloed hebt. Bloedprikken om de bloedwaardes te meten heeft dus na het zetten van een b12 injectie geen enkele zin meer om te weten of je genezen bent. Je zult vanaf dat moment van de symptomen uit moet gaan ipv bloedwaardes omdat de bloedwaardes vertroebeld zijn.
Nog schokkender om te beseffen vind ik, dat ik op het moment dat ik zo ontzettend ziek was, ik ook rijlessen volgde en een keer rij-examen. Het tekort dat ik had, kan je denk ik goed vergelijken met enorme dronkenschap. Ik had dus wel flauw kunnen vallen en mensen dood kunnen rijden! Om maar niet te spreken van alle gevaarlijke snijmachines die ik ondertussen vrolijk heb gehanteerd op het werk…
B12 tabletten van Bloem, Recovery Power. Geschikt voor mensen die geen vitamine b12 tekort hebben als gevolg van darmproblemen.
De redding
Na veel lezen, ontdekte in de website van de vitamine b12 tekort stichting. Deze heeft zowat mijn leven en loopbaan gered. Ik heb aan de hand van een instructie video en veel lezen op deze site, mezelf leren injecteren met b12 ampullen die ik uit Duitsland liet overkomen. Want hoewel je geen overdosis kunt krijgen van vitamine b12 (sterker nog, een gemiddeld b12 vitamine tabletje bevat al 10.000 keer de dagelijkse dosis) en er ook geen bijwerkingen zijn van injecteren met vitamine b12, kan je deze vitamine niet bij de Nederlandse drogisterij kopen. Ook mijn huisarts deed dus stug, terwijl ze me geen enkel argument kon geven waarom ik eigenlijk niet meer b12 injecties kon krijgen. Toen heb ik het heft dus in eigen hand genomen. En gelukkig maar!
Ik prik nu preventief om te voorkomen dat ik een tekort kan krijgen en zal dit waarschijnlijk mijn hele leven moeten doen. Maar dat is niet erg. Het prikken gaat me steeds gemakkelijker af en belangrijker nog: ik heb de regie over mijn leven weer terug. Ik leef weer!
Ik raad je sterk aan om nog meer te lezen over dit onderwerp als je jezelf er in herkent. Een goede onafhankelijke website over dit onderwerp is: vitamine-b12-tekort.nl
Hi daar! Ik ben Jessica, een oer-Rotterdamse kunstenaar die onderzoekt hoe je van je leven een duurzaam LevensKunstwerk kunt maken
